Nasze spotkanie z panią Janiną Biegą było owocem korespondencji, z której wyłonił się obraz wspaniałej kobiety i nauczycielki matematyki, która wiele lat poświęciła nie "tylko" zawodowi, a prawdziwej pasji nauczania, bo lekcje matematyki jej autorstwa miały niepowtarzalny klimat i wciągały każdego ucznia w świat liczb, który zwykle wydaje się trudny i raczej nieprzystępny.

Pani Janina Biega niemal od urodzenia związana była z Leskiem. Zawirowania historii zmieniały co prawda granice powiatów i jej przynależność - raz to pod leski, a innym razem pod ustrzycki, ale serce biło goręcej dla grodu Kmitów. Plany wykształcenia i przyszłej pracy również nie przebiegały prostym traktem. - Pochodzę z niezamożnej rodziny i pierwsze plany, co do mojej przyszłości nie miały nic wspólnego z matematyką - zaczyna swoją opowieść. - Tato tłumaczył mi, że w życiu ważne jest, by zdobyć użyteczny zawód, gwarantujący pracę i dochód, a kobieta jako krawcowa na pewno będzie potrzebna i nie zabraknie jej zajęcia, dlatego pierwszą szkołą ponadpodstawową, jaką skończyłam, była szkoła krawiecka.
Już wtedy jednak, ambicja i chęć zdobywania wiedzy popchnęły panią Janinę dalej. Mimo dużej konkurencji, udało jej się kontynuować naukę w jedynej wówczas w Polsce szkole modelarstwa krawieckiego, która mieściła się daleko od rodzinnego domu, bo aż w Pabianicach. Jednak trudności finansowe nie pozwoliły jej na ukończenie pabianickiej szkoły. Wróciła w rodzinne strony i przystąpiła do matury w Krośnie. Na szczęście jej wybitne umiejętności matematyczne zostały dostrzeżone właśnie w trakcie egzaminu maturalnego. Za namową członków komisji maturalnej, którzy dostrzegli w niej potencjał i uzdolnienia do przedmiotów ścisłych, zrezygnowała z krawiectwa i poświęciła się nauce matematyki.
- Jak się potem okazało, kłopoty, które spowodowały, że musiałam wyjechać z Pabianic i zdawać maturę w szkole w Krośnie, ostatecznie doprowadziły do podjęcia przeze mnie decyzji o zdobywaniu dalszej wiedzy z dziedziny... matematyki.  I tak zaczęła się moja wieloletnia "przygoda" z matematyką i nauczaniem w szkole w Lesku, ale również w Tyrawie Solnej (tam zaczynałam pracę nauczycielki), Hoczwi i Bezmiechowej - opowiada z uśmiechem pani Janina.
W latach przypadających na aktywność zawodową Janiny Biegi, polskie szkoły, szczególnie te w małych miejscowościach, jak Lesko nie były zasobne w pomoce naukowe. Ot, czasy skromne, a i region niebogaty... Dla młodej nauczycielki matematyki, pełnej pomysłów i chcącej przekazać swoją wiedzę w sposób  dla dzieci jak najciekawszy stało się to nie tyle powodem do zmartwień, a impulsem do realizacji własnych pomysłów. - Starałam się ze wszystkich sił, by moje lekcje matematyki wciągały uczniów i wzbudzały ciekawość, co było gwarancją, że dzieci będą chciały tęże matematykę zgłębiać - wspomina dalej pani Janina. - Dlatego przygotowując lekcje, udało mi się stworzyć wiele, własnego pomysłu, pomocy naukowych, jak matematyczne koło fortuny, tablicę z "kieszonkami", ułatwiającą uczniom zrozumienie setnych części całości, wagę do równań, liczydło łukowe służące do nauczania systemu dziesiątkowego, "urządzenie" do wprowadzania kątów w kole (wpisanych i środkowych)  - wyjaśnia z pasją pani Janina, pokazując niektóre ze swoich matematycznych "maszyn".
Było "tego" zresztą znacznie więcej, ale tym, co w jeszcze większym stopniu wyróżniło lekcje matematyki autorstwa Janiny Biegi było włączenie do świata ścisłej nauki elementów z przestrzeni literatury i... teatru. Z pewnością pomogła w tym specjalizacja zawodowa z matematyki przygotowująca do stosowania własnego modelu nauczania z wykorzystaniem tzw. dramy. Pani Janina jest również autorką książki "Ach - matematyka? - Och" (wydała ją własnymi siłami, bez dotacji finansowych), poświęconej nauce matematyki, a jej pasje teatralne znalazły ujście w... kabarecie. - Starałam się przekazać uczniom jak najwięcej ze świata matematyki, a przy tym pokazywać im, że nauka tego przedmiotu może być również okazją do dobrej zabawy, dlatego, dla utrwalenia wiedzy, moi uczniowie otrzymywali nierzadko za zadanie napisać... matematyczną fraszkę lub wierszyk-liczydełko - śmieje się, wspominając próbki szkolnej "poezji" poświęconej matematyce. - Udało nam się również wspólnie stworzyć prawdziwy kabaret o nazwie "Dumny okrąg", w którym wystawialiśmy, a jakże: skecze matematyczne - kończy tym wspomnieniem swoją opowieść o pracy w szkole.
Przez wszystkie lata pracy nauczycielskiej pani Janina Biega mogła nie tylko pochwalić się wieloma sukcesami w nauczaniu trudnego przedmiotu, jak i - a może przede wszystkim - zyskała szacunek pokoleń jej uczniów, kórzy dzięki jej talentowi i pasji poznali i polubili matematykę.
Zmiany systemowe w szkole spowodowały, że musiała dosyć szybko, bo już w wieku 52 lat zakończyć pracę nauczycielki, choć jeszcze na emeryturze prowadziła m.in. kółko rękodzieła artystycznego w leskim Ognisku Pracy Pozaszkolnej.
Co istotne, po zakończeniu pracy w szkole, kolejny etap jej życia wypełniła twórczość malarska i literacka.

Rozmowa o artystycznych pasjach Janiny Biegi - już niebawem.

Rozmawiała: Violetta Gajek

Poniżej tekstu - GALERIA ZDJĘĆ