Józef Budziak nie był leszczaninem z urodzenia. Przyszedł na świat 30 lipca 1935 r. w małych Łazach Dębowieckich w powiecie jasielskim, a zamiłowanie do historii i szacunek dla dziejów Polski wyniósł już z domu, jako syn kowala, żołnierza Legionów Polskich.

Pasja zawodowa
Z pewnością od małego wykazywał zamiłowanie do nauki, bo odebrał staranne wykształcenie - od szkoły podstawowej w Dębowcu, przez Liceum Pedagogiczne w Gorlicach aż po studia magisterskie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.
Po zdobyciu tytułu magistra, w 1959 r. zdecydował się osiąść właśnie w Lesku, gdzie rozpoczął pracę nauczyciela historii w tutejszym Liceum Ogólnokształcącym. Jego znakomite przygotowanie zawodowe, sumienność i ogromna wiedza zostały zauważone, dlatego w 1969 r. powierzono mu stanowisko dyrektora LO Lesko, którym pozostał aż do 1983 r., zaś lata jego zarządzania tą placówką uznawane są za jedne z najlepszych w historii szkoły.
Wymagał bardzo wiele od siebie i zabiegał również o to, by zarówno uczniowie, jak i nauczyciele jego placówki dbali o jak najwyższy poziom edukacji. Józef Budziak jako nauczyciel i dyrektor szkoły był przy tym niezmiernie szanowanym i lubianym pedagogiem. Lekcje historii w jego wykonaniu były ciekawe i "zarażały" pasją poznawania dziejów zarówno tych w skali "makro", jak i historii "małej ojczyzny" - regionu i miasta. Dzięki temu doczekał się wśród uczniów wielu naśladowców, którzy kontynuowali naukę na wydziałach historycznych, przekazując potem wiedzę na temat dziejów kraju i regionu kolejnym pokoleniom.
Józef Budziak w trakcie pełnienia funkcji dyrektora LO Lesko przyczynił się również, mimo ograniczonych środków, do znacznego rozwoju bazy dydaktycznej szkoły, m.in. powstała wtedy pracownia językowa i gabinet stomatologiczno-lekarski.
W 1973 był jednym z czterech reprezentantów województwa rzeszowskiego na krajowej konferencji dyrektorów liceów. Był też członkiem prezydium oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego i wiceprezesem zarządu powiatowego Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.

Pasja życia
Jako rasowy historyk, Józef Budziak równolegle z pracą pedagogiczną prowadził szczegółowe badania historii  Leska i regionu.
Pracy nad monografią dziejów Leska poświęcił wiele lat  życia, nawiązując współpracę  m.in. z placówkami naukowymi w Krakowie, Poznaniu, archiwami regionalnymi (Sanok, Rzeszów, Przemyśl), miejskimi, kontaktując się z każdym, kto posiadał wiedzę i dokumenty mogące przyczynić się do jak najwierniejszego przedstawienia dziejów naszego miasta.
To właśnie Józefowi Budziakowi Lesko zawdzięcza odkrycie w 1967 r. stanowiska kultury prowincjonalno-rzymskiej na terenie stadionu piłkarskiego Sanovii, gdzie podjęte zostały prace archeologiczne.
Jego wnikliwość, upór w dążeniu do jak najdokładniejszego ukazania historii miasta -   różnorodności narodowościowej i religijnej zaowocowały zgromadzeniem bezcennych pamiątek, dokumentów i archiwów.
Józef Budziak był również utalentowanym publicystą. Jego artykuły ukazywały się m.in. w czasopismach "Nowiny”, "Podkarpacie”, "Gromada – Rolnik Polski” "Odrodzenie”, "Fołks Sztyme”. Jako miłośnik historii, działał także na rzecz ochrony zabytków, m.in. leskiej Synagogi. Angażował się także w życie miasta jako radny, Komisji Oświaty i Kultury oraz zasiadając w Prezydium MRN.
Historia i zachowanie dla przyszłych pokoleń wiedzy na temat dziejów miasta stały się z pewnością pasją życia Józefa Budziaka, który przez wiele lat przygotowywał obszerną monografię historyczną dziejów Leska od roku 1772 aż po wybuch II wojny światowej.
Niestety, nie doczekał jej publikacji - zmarł nagle 30 marca 1989 r.
Tego dnia Józef Budziak miał przedstawić referat historyczny  dla sanockich  przewodników PTTK. Dzień wcześniej doznał zawału serca, a w szpitalu, kiedy lekarzom udało się na moment przywrócić mu przytomność, poprosił o przekazanie do Sanoka, że jego wykład, niestety, nie odbędzie się.

Józef Budziak został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Lesku.  

Jego największe dzieło - "Dzieje Leska 1772-1918", ukazały się kilka lat po jego śmierci - w 1995 r., a "Dzieje Leska 1918-1939" w 2001 r.
Pracy Józefa Budziaka zawdzięczamy też opublikowaną w 1991 r. książkę "Zabytki sakralne Leska. Zarys dziejów obiektów sakralnych na terenie miasta Leska".

W 2011 r. Leskiej Akademii Seniora nadano imię Józefa Budziaka. (md)